Onze eerste weken down-under

Howdy mates!

Na iets langer dan vooraf gepland nu toch eindelijk het vervolg van onze blog. We trappen af met de eerste weken in Sydney.
Na een memorabele tussenstop in Singapore vlogen we door naar Sydney. Singapore heeft één van de mooiste vliegvelden ter wereld, inclusief diverse tuinen, een gratis bioscoop en een zwembad op het dak van het vliegveld. Bijna zonde dat we maar een korte tussenstop hadden. We hadden een goedkope vlucht geboekt met de ‘Ryanair’ van Azië: Scoot airlines! Dit betekent vooral erg weinig beenruimte en het is toch wel een vlucht van 8 uur... Maar toen we zagen dat er nog 3 comfort stoelen met extra beenruimte vrij bleven grepen we onze kans, wie niet waagt wie niet wint. Het lukte ons om de stoelen te bemachtigen, ondanks een Aziatische vrouw die haar oog blijkbaar ook op deze stoelen had laten vallen. Op deze manier was het een erg ontspannen vlucht, Timo heeft zelfs (voor het eerst van zijn leven) een gedeelte van de vlucht geslapen. Toen we onze ogen openden zagen we slechts een gigantische rode vlakte onder ons: de outback van Australië!
In Sydney wamen we terecht in een twijfelachtige hostel: elke avond tot een uur of 1:00 ’s nachts keiharde, slechte, rockmuziek die de hele kamer deed beven. De kamer zelf was niets meer dan een vies, vochtig, stinkend hokje, zeker toen één van onze mede backpackers besloot om zijn hele was te laten drogen in de kamer. Bovendien was er geen internet en we moesten natuurlijk van alles regelen. Dit betekende de straten afzwerven om gratis internet af te tappen om zo een woonruimte, een bankrekening en een baan te kunnen regelen. Het was ook even schrikken geblazen toen we voor de eerste keer de supermarkt binnenliepen en even een goedkope lunch á la Thailand wilden halen. Alles is hier wel een stukje duurder (helaas niet alleen het bier). Dit betekende voor ons het goedkoopste witte brood met een zak koude knakworsten erop. Inmiddels eten we gelukkig een stuk beter en zijn we wat meer gewend aan de prijzen hier;). Al met al waren de eerste dagen best wel vermoeiend, zowel lichamelijk door het vele lopen als mentaal door het vele regelen.

Maar na twee dagen in Sydney te zijn geweest bekeken we onze eerste twee woningen die binnen ons budget lagen. Een hiervan was een klein vies donker kamertje in een achterbuurt waar je de douche en het kookstelletje moest delen. De andere was een studio op 5 minuten lopen van het centrum en gelegen naast de botanische tuin, die op zijn beurt weer grenst aan de Opera House. Een geweldige locatie en bovendien ook nog eens beschikking over ons eigen keukentje en badkamer. Beide kamers waren nagenoeg even duur. Zoals jullie je waarschijnlijk kunnen indenken is de tweede woning degene waar we op dit moment ook nog wonen. We hebben zelfs een gedeeld zwembad en een heel mooie jungle-achtige binnentuin. Hier ontbijten we ’s ochtends aan de picknicktafel tussen de palmbomen, als het weer dat toelaat.

Vrij snel nadat we de woning hadden gevonden vielen ook andere dingen op zijn plek. Met behulp van de K-mart en Gumtree (de Australische marktplaats) lukte het ons binnen no-time om de woning in te richten. Dit betekende wel veel gesjouw met spullen door de hele stad, waaronder een wandeling met een ijzeren magnetron van een paar kilometer... Sommige omstanders leken ons met onze bezwete rode hoofden voor gek te verklaren, wat achteraf ook best wel te begrijpen was. Hoe dan ook, onze woning was supersnel ingericht en binnen een paar dagen had Timo als een ware Nederlander al een fiets voor Charlotte geregeld om mee naar school te fietsen. Het fietsen is hier trouwens wel even wat anders dan in Nederland, auto’s zijn er niet op ingesteld, fietspaden zijn er soms wel maar zijn dan vaak slecht aangegeven en de heuvels (waarvan Timo, als een ware Nederlander, claimt dat het bergen zijn) zijn behoorlijk pittig. Het verkeer in Sydney sluit ook niet direct aan bij het ‘relax dude’ surfer beeld dat velen toch wel van Australië zullen hebben. Auto’s toeteren vaak en zonder aantoonbare reden en het gebeurt niet zelden dat automobilisten het nodig vinden om ook hun raampje te openen en je van alles en nog wat toe te schreeuwen. Wij denken, of in Timo’s geval schreeuwen, dan: relax dude...:).

In de week nadat we waren aangekomen begon Charlotte meteen aan haar stage bij de University of New South Wales. Timo vond niet lang daarna werk bij 2 horeca uitzendbureau’s. Ondanks dat we beiden veel werken zijn er natuurlijk altijd vrije dagen en die kun je hier in Sydney op hele leuke manieren invullen. In onze volgende blog zullen we hier zeker verder op ingaan.

Cheers!

Timo en Charlotte