Bochten bedwingen op de Mae Hong Son loop
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
05 April 2016 | Thailand, Mae Hong Son
Het is nooit een straf om Thailand te bezoeken, mooi weer, heerlijk en goedkoop eten op elke straathoek, stranden, jungles, vriendelijke mensen...en zo zouden we nog wel even door kunnen gaan. Dus toen Timo had uitgezocht dat we vanuit Bangkok voordelig naar de Filipijnen (onze volgende bestemming) konden vliegen, was de keuze snel gemaakt!
Vanuit Cambodja reisden wij via Bangkok met de trein naar het Noorden van Thailand, naar Chiang Mai. Met veel genot smikkelden wij daar weer van de Thaise keuken, toch heel wat beter dan de gegrilde vleermuizen en ratten in Laos en Cambodja. Een highlight was kao soi, een noedelsoep, die de specialiteit van de regio is. Een andere culinair hoogtepunt was een (pulled) pork gerecht van "the lady with the cowboy-hat", die al door onze eet-held Anthony Bourdain geprezen werd in zijn tv-show.
Met goed gevulde buikjes bezochten wij de dierentuin in Chiang Mai, waar Charlotte voor het eerst in haar leven Panda's in het echt zag. Het mannetje leek ik opperbeste stemming en gaf binnen enkele minuten van observatie een idee waarom de relatie met zijn vrouwelijke medepanda (ze leefden sinds kort gescheiden) misschien niet helemaal vlekkeloos verliep. Laten wij het zo zeggen: als Timo er een gewoonte van zou maken om overal in huis en in elke mogelijke positie (soms zelfs in handstand) te plassen, zou Charlotte daar ook niet heel blij mee zijn...
De volgende dag vertrokken wij op de scooter, om de machtige Mae Hong Son loop te rijden. Deze loop staat bekend om het geweldige berglandschap en de vele bochten (ca. 1800). Wij hadden de luxe om er zelfs nog sidetrips, en dus nog meer bochten, aan toe te voegen. Onze eerste stop was het enorm mooi gelegen, kleine dorpje Chiang Dao. Daar verbleven wij in een door een Nederlander gerunde guesthouse en hadden voor het eerst in één jaar tijd de kans om weer Nederlandse TV programma's te kijken - ach wat genoten wij van "de wereld draait door"!
Maar Chiang Dao had zelfs nog meer te bieden dan BVN: wij bezochten er een op de bergwand gelegen tempel. Het uitzicht en de stilte daar waren genoeg om elke bezoeker een rustige gemoedstoestand te bezorgen. 'S avonds, op de street food market kon Timo zijn geluk niet op, want eindelijk, na talloze tevergeefse pogingen in allerlei landen, werd er eindelijk inktvis bereid op de manier waarop het hoort: in bloem gedipt en dan gefrituurd, simpel maar oh zo lekker! Mmhhh, tentakels!
Door de bergen slingerend reden wij de volgende dag door naar de hippie enclave Pai. De weg werd door imposante bergen omringd, die bebost waren met een mengelmoes van tropisch regenwoud en in herfsttinten gekleurde bomen. Op sommigen plekken was het bos zo kleurrijk dat het wel deed denken aan beelden van de indian summer in Amerika. Tot onze vreugde werden langs de weg overal aardbeien verkocht, die wij de volgende ochtend in de hangmat met uitzicht op het heuvellandschap van Pai opaten, zoo lekker!
De volgende dagen reden wij door een aantal bergdorpjes en zagen wij overal vrouwen en kinderen met hun traditionele klederdracht. In de buurt van Mae Hong Son klommen wij een steil pad omhoog en kwamen zo in een grot terecht. Daarin lagen op verschillende plekken allemaal houten doodskisten, waarvan niemand weet hoe ze daar ooit terecht zijn gekomen. Het was een vreemd gevoel, zo dicht bij deze doodskisten te zijn, vooral omdat wij de grot met z'n tweeën, zonder gids verkenden.
In Mae Hong Son gluurden wij via een bergtop zo Myanmar in, en aten wij de lekkerste khao soi die er maar is, rijk, romig, perfecte balans tussen zoet, zuur, zout, en pittig en de verschillende texturen, met malse kip, en knapperige én zachte noedels - wij konden maar niet stoppen met eten totdat de kom helemaal leeg was.
Onderweg terug naar Chiang Mai reden wij door hoog gelegen dennenbossen heen en het was er ook gewoon koud! Ja zelfs in Thailand kan het koud zijn! Al rillend en bibberend reden wij de warmte weer tegemoet en kwamen wij met een zere kont van al het scooteren weer aan in Chiang Mai. Om ons leed te verzachten (zo dachten wij) namen wij in de stad een traditionele Thaise massage, uitgevoerd door vrouwelijke gedetineerden. Wij hopen dat het leven in de gevangenis iets minder hard is dan de massage... Toch enigszins ontspannen, maar met wat nieuwe pijntjes erbij (vooral het zijwaarts kraken van de nek was niet geheel pijnvrij) vertrokken wij richting het vliegveld in Bangkok. Thailand was wederom super en wij sluiten zeker niet uit dat we nogmaals terugkeren, maar voor nu verlieten wij het land van de eeuwige glimlach en reisden af naar Manila, de hoofdstad van de Filipijnen.
Groetjes, Timo & Charlotte
Vanuit Cambodja reisden wij via Bangkok met de trein naar het Noorden van Thailand, naar Chiang Mai. Met veel genot smikkelden wij daar weer van de Thaise keuken, toch heel wat beter dan de gegrilde vleermuizen en ratten in Laos en Cambodja. Een highlight was kao soi, een noedelsoep, die de specialiteit van de regio is. Een andere culinair hoogtepunt was een (pulled) pork gerecht van "the lady with the cowboy-hat", die al door onze eet-held Anthony Bourdain geprezen werd in zijn tv-show.
Met goed gevulde buikjes bezochten wij de dierentuin in Chiang Mai, waar Charlotte voor het eerst in haar leven Panda's in het echt zag. Het mannetje leek ik opperbeste stemming en gaf binnen enkele minuten van observatie een idee waarom de relatie met zijn vrouwelijke medepanda (ze leefden sinds kort gescheiden) misschien niet helemaal vlekkeloos verliep. Laten wij het zo zeggen: als Timo er een gewoonte van zou maken om overal in huis en in elke mogelijke positie (soms zelfs in handstand) te plassen, zou Charlotte daar ook niet heel blij mee zijn...
De volgende dag vertrokken wij op de scooter, om de machtige Mae Hong Son loop te rijden. Deze loop staat bekend om het geweldige berglandschap en de vele bochten (ca. 1800). Wij hadden de luxe om er zelfs nog sidetrips, en dus nog meer bochten, aan toe te voegen. Onze eerste stop was het enorm mooi gelegen, kleine dorpje Chiang Dao. Daar verbleven wij in een door een Nederlander gerunde guesthouse en hadden voor het eerst in één jaar tijd de kans om weer Nederlandse TV programma's te kijken - ach wat genoten wij van "de wereld draait door"!
Maar Chiang Dao had zelfs nog meer te bieden dan BVN: wij bezochten er een op de bergwand gelegen tempel. Het uitzicht en de stilte daar waren genoeg om elke bezoeker een rustige gemoedstoestand te bezorgen. 'S avonds, op de street food market kon Timo zijn geluk niet op, want eindelijk, na talloze tevergeefse pogingen in allerlei landen, werd er eindelijk inktvis bereid op de manier waarop het hoort: in bloem gedipt en dan gefrituurd, simpel maar oh zo lekker! Mmhhh, tentakels!
Door de bergen slingerend reden wij de volgende dag door naar de hippie enclave Pai. De weg werd door imposante bergen omringd, die bebost waren met een mengelmoes van tropisch regenwoud en in herfsttinten gekleurde bomen. Op sommigen plekken was het bos zo kleurrijk dat het wel deed denken aan beelden van de indian summer in Amerika. Tot onze vreugde werden langs de weg overal aardbeien verkocht, die wij de volgende ochtend in de hangmat met uitzicht op het heuvellandschap van Pai opaten, zoo lekker!
De volgende dagen reden wij door een aantal bergdorpjes en zagen wij overal vrouwen en kinderen met hun traditionele klederdracht. In de buurt van Mae Hong Son klommen wij een steil pad omhoog en kwamen zo in een grot terecht. Daarin lagen op verschillende plekken allemaal houten doodskisten, waarvan niemand weet hoe ze daar ooit terecht zijn gekomen. Het was een vreemd gevoel, zo dicht bij deze doodskisten te zijn, vooral omdat wij de grot met z'n tweeën, zonder gids verkenden.
In Mae Hong Son gluurden wij via een bergtop zo Myanmar in, en aten wij de lekkerste khao soi die er maar is, rijk, romig, perfecte balans tussen zoet, zuur, zout, en pittig en de verschillende texturen, met malse kip, en knapperige én zachte noedels - wij konden maar niet stoppen met eten totdat de kom helemaal leeg was.
Onderweg terug naar Chiang Mai reden wij door hoog gelegen dennenbossen heen en het was er ook gewoon koud! Ja zelfs in Thailand kan het koud zijn! Al rillend en bibberend reden wij de warmte weer tegemoet en kwamen wij met een zere kont van al het scooteren weer aan in Chiang Mai. Om ons leed te verzachten (zo dachten wij) namen wij in de stad een traditionele Thaise massage, uitgevoerd door vrouwelijke gedetineerden. Wij hopen dat het leven in de gevangenis iets minder hard is dan de massage... Toch enigszins ontspannen, maar met wat nieuwe pijntjes erbij (vooral het zijwaarts kraken van de nek was niet geheel pijnvrij) vertrokken wij richting het vliegveld in Bangkok. Thailand was wederom super en wij sluiten zeker niet uit dat we nogmaals terugkeren, maar voor nu verlieten wij het land van de eeuwige glimlach en reisden af naar Manila, de hoofdstad van de Filipijnen.
Groetjes, Timo & Charlotte
-
07 April 2016 - 20:08
Karin Köhne:
Hey ihr da,
wir waren gerade mit euch in Thailand.
Ihr schreibt einfach so, dass man sich alles sehr
gut vorstellen kann.
Sehr schön danke.
Ich habe übrigens keine gegrillten Ratten in Laos gesehen
und Fledermäuse auch nicht.
Ach so ein loop ist einfach unbeschreiblich besonders....
Und Thailand muss ja sooooo schön sein.
Sag ich Stefan auch immer....
So euch alles Gute inzwischen in CHINA
Karin und Stefan
P:S nachdem was ihr alles so genussvoll übers Essen
schreibt frage ich mich, warum ihr immer noch so schlank seid???? -
08 April 2016 - 17:00
Joseph:
Leuk om weer een verhaal van jullie te lezen.
Ik merk dat jullie je goed vermaken en veel zien en doen.
Ik krijg vooral veel honger als ik jullie verslagen lees aangezien jullie zoveel lekker eten en er over praten haha.
Geniet van jullie tijd in de Filipijnen.
Groetjes -
08 April 2016 - 17:33
Charlotte Kohne:
Ja liebe Mama, wer weiß lese ich in ein paar Jahren euren Blog über einen Loop durch Thailand...
En Joseph: dat probleem zul je bij onze komende blog waarschijnlijk niet hebben - het eten in de Filipijnen was zeer middelmatig (en dat nog aardig uitgedrukt)! Groetjes :-) -
09 April 2016 - 07:35
Rudy:
Na ons scooteravontuur met jullie in Laos wil ik zeker de volgende keer in Thailand ook zo'n tripje maken. Toch op 2 wielen maar met al die bochten en hellinkjes iets comfortabeler dan op de fiets...Ik zie jullie nog voorbijscheuren terwijl wij ons in het zweet trapten om uit een dal in Laos weer omhoog te ploeteren. Vonden wij niet erg hoor, want om weer naar beneden te zoeven is ook erg fijn...Inmiddels hebben jullie de Filippijnen en Japan al weer achter de rug en zitten nu in Hongkong op weg naar China. Het houdt maar niet op...maar van China weet ik 1 ding zeker; daar eten ze alles wat kan bewegen of ooit bewogen heeft. Ik ben dus heel benieuwd naar jullie verdere culinaire avonturen.... -
09 April 2016 - 15:51
Els:
Leuk weer om deze belevenissen van jullie zo te lezen. Kan me er sinds de trip met jullie in Laos nog meer bij voorstellen. Hier bij ons komt nu voor de tweede keer sinds jullie vertrokken de natuur weer tot bloei en wachten wij allen met smart op de echte lente. Nog eenmaal het terugtrekken en opkomen van de natuur meemaken en dan komen jullie weer deze kant op. En lees ik het nu goed op jullie blog dat de einddatum van de reis op 1 april staat...... Of is die datum speciaal door jullie gekozen om ons achterblijvers " erin te luizen?" -
09 April 2016 - 15:53
Els Vervolg:
Heel veel plezier weer en nog met de rest van jullie reis, nu al weer in het über drukke HongKong.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
